Fiscus Milano, Archivio di Stato (MGH DD H II, pp. 335-337, n. 284)

Title: Milano, Archivio di Stato (MGH DD H II, pp. 335-337, n. 284)
Document number: 5833
Author(s): Chiara Stedile (file creation on 2022-02-03); Chiara Stedile (last change on 2022-02-03)
Record source: Critical edition
Document type: Imperial/royal diploma
Document tradition: Original
Fiscal property: Yes
Provenance: Sancta Maria in Pomposia; monasterium (Pomposa; Codigoro; Ferrara)

Date: 1014 January
Topical date: Roma

Show/hide in the text:

In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus servus servorum Christi et Romanorum imperator augustus secundum voluntatem dei salvatoris nostrique liberatoris. Quicquid confirmacionis et proprietatis ad eclesiarum dei sanctorumque suorum exaltatione prebuerimus, id nobis ad aeterne beatitudinis bravium et secularis vite profectum esse profuturum verissime credimus. Igitur omnium sancte dei ecclesie fidelium nostrorumque presentium scilicet ac futurorum agnoscat universitas, qualiter nos pro dei omnipotentis amore et pro anima amite nostre Adheleidis imperatricis auguste et ob remedium anime nostrae parentumque nostrorum, rogante domno Andrea venerabili abbate, suo coenobio ad honore sancti Salvatoris haud procul a menibus Ticinensis urbis fundato per hoc nostrum imperiale preceptum, prout iuste et legaliter valemus, confirmamus, quemadmodum ad antecessores meos praeceptali auctoritate confirmata sunt, omnia, que eiusdem venerabili loco donata collata et oblata sunt tam de largifluo dono memorate amite nostre quam etiam aliqua inscriptione cartarum aliorum hominum, cum castellis cortibus servis ancillis aldianibus et aldianis capellis oratoriis villis mansis campis vineis pratis pascuis silvis montibus vallibus planiciebus aquis aquarumque decursibus piscacionibus molendinis terris cultis et incultis ripis portibus, verum etiam cum omnibus, de quibus venerabili coenobium iuste investituram habet vel habuit ex ea die, qua prefata serenissima amita nostra monachos ibi constituit. Confirmamus quidem et firmissimam traditione largimur eidem monaster[i]o domini Salvatoris monasterium sancti Anastasii una cum curte Olonna, Montecelli, Erbaria, B[asilig]utiam, Frisinariam, Pastorianum, Riuoceruinum, Tullianum, Puizolum, Centascum, Noue, Urba, Marinco, Corianum cum omnibus pertinentiis suis, castellum da Bosco, Felegariolo, terram de Petro Albesano, terram quam tenuit Liutaldus cum manso de Pelenzona, Armentaria, Blundi, Gagio, Lagusianum, Cassina, Cuguzuda, Garlascum cum districtum in circuitu duo miliarium una cum silva de Carbonaria, de quantum ian dictum monasterium per praeceptum tenere videtur, Uirgemini, Caucon[a]te, viridiarium prope Palatinam portam et sancti Iohannis scitum cum omnibus pertinentiis et adiacentiis suis tam infra civitatem Ticinensem quam extra, Garfiniana, Uicolongo, Bissione, cellam sancti Nazarii, Mauratica, Melaria. Insuper monasterium sancte dei genitricis Marie in loco Pomposa constructum, cum quibus ad eum pernere videtur, vel etiam omnes salinas, qua in Comaclo ab supra scripto monasterio domini Salvatoris pertinere decernitur seu in aliis omnibus locis, que ian dicto coenobio sancti Salvatoris pertinere cernuntur, illo in proprium corroboramus. Precipientes itaque iubemus, ut nullus episcopus dux marchio comes vicecomes castaldius nullaque imperii nostri magna parvaque persona de rebus mobilibus sive immobilibus sive de qualibet terra disvestere [i]dem monasterium sine legali iudicio presumat. Sancimus insuper et hac nostra imperiali aucto[ri]tate concedimus, ut, si contigerit, quod sepe accidit, quatinus abbas prenominati monasterii huius lucis habitaculum deserat, liceat monachos ex sinu eiusdem ecclesie q[uem meli]orem viderint eligere in patrem, omnium episcoporum vel omnium mor[talium contradi]ccione remota, nec fas sit alicui monacho ex alio monasterio ad id transitum facere sine voluntate monachorum inibi deo servientium in perpetuum. Si quis autem huius nostrae promulgate auctoritatis et preceptis violator extiterit sive praedicte ecclesie sancti Salvatoris minorationem facere aut in castellis villis vel aliquibuslibet locis eius aribergare, placitum sine eiusdem coenobii abbatis iussione ullatenus tenere aut aliquam angariam vel publicam functionem aut theloneum extorquere vel tollere aut monachos de aliqua re presumpserit molestare, sciat se compositurum auri cocti libras mille, medietatem camere nostre ac medietatem abbati eiusdem monasterii qui pro tempore fuerit, et insuper, quod ei deterius est, cum Iuda traditore domini salvatoris nostri, in cuius nomine ian dictum monasterium constructum est, aeternis deputetur incendiis. Ut autem verius credatur hoc preceptum nostra auctoritate peractum, presentem paginam manu propria, ut videtur infra, corroborante sigillo nostro iussimus insigniri. Signum domni Heinrici (M.) invictissimi imperatoris augusti. Heinricus cancellarius vice Euerardi episcopi et archicancellarii recognovit. (SI. D.)

Keywords: abbots, angaria, archchancellor, assembly, camera of other public authorities, camera regis, castle, chancellor, churches, curtes, emperor/king, fisheries, forests, hay/fodder, immunity, landed possessions, mansi, mills, monasteries, monks, mountains, offersio/donatio, other administrative unit, penalty, ports, queen, rights of use on woods/pastures/waters, rivers, royal aldius, royal slave, saltworks, teloneum, tolls, villas, wine.

Editions and document summaries: MGH DD H II, doc. 284, pp. 335-337.

Commentary

Enrico II conferma Pomposa a S. Salvatore.

EpiDoc XML file

FISCUS

Milano, Archivio di Stato (MGH DD H II, pp. 335-337, n. 284)