FISCUS
IN NOMINE DOMINI DEI SALVATORIS NOSTRI IESU CHRISTI. DVM REGIA divis opum michi pulchris instructa zetis excresceret, dum diversa gemmarum metallorumque genera redundarent et tyria multa, quicquid feret Indus quidve Tabso Vana creat et mollis mittit Arabs mandatque nigri pellis Ethiops et vestiunt Seres, tunc mentis intentionem huc illucque ad usque mundi originem finenque reduxit, considerans quid fuere preterita quidve sint presentia quidve erunt futura omnia sub sole phisica coniectura vanitatem ratus sum quorum essentia hortus temptatio labor et mors. Nil ergo rerum copia proderit nisi Deo possessore ablata qui nungentinos priscorum reminiscitur annos olim transcendisse, vix nunc sexagenarium etatis contingit evum si quosdam recolet lenta securos otia peregisse estuat, ut saltim nocte quietem habere queat, si novit alios incolomi dulcedine opibus esse patitos. Nunc amarissimas deflet possidere gazas, cuncta quidem pretereunt deteriora queque breviaque secuntur. Iam mundus egriscens, egestatibus angustatus, moribundus diffugit si veritatis voce celum terraque transire dicuntur, presertim mortales fragiles quorum vita quasi flos decedit ac veluti lampas opposita vento rapitur. Nil igitur utilius nichilque salubrius nisi future vitę semper meminisse quo omnia pergunt et anticipantes nostra Deo offerre ut in celestibus et eternam vitam et quietem perpetuas indeficientesque veras divitias habere valeamus, sicut idem cęlestis magister discipulos edocens pollicetur: «Nolite thesaurizare vobis thesauros in terram ubi erugo et tinea demolitur et ubi fures effodiunt et furantur. Thesaurizate autem vobis thesauros in cęlo» et reliqua. Nempe difficillimum est tot grates referre tantaque pro Deo operari quanta pro hominibus miseratus pertulit. Cum esset Dominus maiestatis rex angelorum celitus humillima terre petivit servilem dignatus induere formam, sponte sese scderatę intulit neci et resurgens etheriam pristinam repetivit gloriam, relinquens exemplaria ut in eius vestigii calle inoffenso pede gressum ponamus. Itaque qui pro me passus est, eidem ex bone voluntatis hylaritate quecumque subter dicenda sunt optuli, non mea sed quę eius sunt appetens. Multa equidem et innumera michi uti donavit perfrui quibus indignus mereor, ast ego et inlata michi eiusdem creature sumus. Ideoque nos ARICHISprinceps eximius princepsprinceps, caduce vite casus precurrens et perennis inmortalitatis opes adipisci cupiens, credo equidem nec vana spe divinitus inspiratus·consecravi aulam tuo Sophia nomini, qui es vera Dei sapientia, Christe, in qua etiam cenovbium puellarumnuns/sanctimoniales construens optuli ex tuis donis ac datis:
[1] In primis ecclesiam Sancti Benedicti loco qui vocatur XenodochiumJURIDICAL PERSON: fiscal property, object, redistributive, outflow, iure proprietatis/pleno iure, allocation to churches, decima, churches; KEYWORD: decima, churches, hospitals, pilgrimages, prevosts; PLACE: uncertain tradition, cities, fiscal property, churches, hospitals quod positum est iuxta ipsum monasteriummonasteries cum omnibus sibi pertinentibus, hoc et statuimus ut prepositusprevosts, rector of iam dicti Sancte Sophie monasteriiJURIDICAL PERSON: churches, monasteries, prevosts; KEYWORD: churches, monasteries, prevosts ibi sedeat ibique sit porta ad hospiteshospitals suscipiendos, pro quo et addimus ut decimadecima omnium frugum ibi annualiter ex monasterio detur ad stipendium peregrinorumpilgrimages, et sicut ab antiquis rectoribusrector of predicti Sancti Benedicti ecclesia possessa fuit amodo et deinceps Sancte Sophie monasterio potestati subiaceat. (...)