Nonantola, Archivio Abbaziale, Pergamene, III.30

Title: Nonantola, Archivio Abbaziale, Pergamene, III.30
Document number: 6003
Author(s): Erika Cinello (file creation on 2021-12-07); Erika Cinello (last change on 2021-12-07)
Record source: Critical edition
Document type: Placitum/iudicatum
Document tradition: Original
Fiscal property: No

Date: 899 March 4
Topical date: Pavia

Show/hide in the text:

Dum in Dei nomine civitate citiesPapiacities, mother churches, in domum sancte Ticinensis Ecclesiaeassembly, churches/religious bodies, churches, bishops, intus caminata, qui extat post tribunal capelle sancti Martinichurches, in iudicioassembly resideret domnus Iohannesbishops reverentissimus episcopusbishops ipsius sedis et missus domni regis missus regisad singulas deliberandas intenciones, resedentibus cum eo Iohannesjudge, Natalis qui et Ugojudge, Adelbertusjudge, Aquilinusjudge, Farimundusjudge, item Adelbertusjudge, Stadelbertusjudge, Vivencius qui et Boderadusjudge, Simpertusjudge et Leojudge iudices sacri palaciijudge, Giselbertusvassus of vassus domni regisvassus of, Stabilisnotary, Sebastianusnotary, Gariardusnotary notariisnotary idem augusti, Odelricus filius bone memorie Sebastiani, Leopertusmoneyers et Ermoaldusmoneyers monetariismoneyers et reliqui multis. Ibique eorum veniens presencia Aldegraususjudge, advocatus of other public authorities iudexjudge domni regis, advocatusadvocatus of other public authorities monasteriimonasteries sancti Silvestriadvocatus, monasteries sito Nonantolasmonasteries, nec non et ex alia parte Stephanusdeacons diaconusdeacons custodem eclesie plebis baptismal churchessancte Mariebaptismal churches sita Pociolobaptismal churches, una cum Agevertusnotary, advocatus of other public authorities notarius advocato ipsius plebisadvocatus of other public authorities altercacionem inter se abentes. Dicebat ipse Aldegrausus advocatus: Pars monasterii Nonantole abet et detinet peciapetiae una de viteswine cum area in qua extatlanded possessions inter reliquis aliis rebus positis in loco et fundo Gausonascopetiae, wine, roads prope Basilica Nova , quod est pecia ipsa de vites per longitudinem per numerum fossas arborum vinearumwine ordines septuaginta quinquesize et ex transverso est per numerum fossas arborum vinearum ordines quattuordecimsize; ubi coerit ei de uno latereboundary settings vites ipsius monasterii Nonantole, de alio latereboundary settings camporaslanded possessions, production eiusdem monasterii et ipsius plebis sancte Marie, de uno capiteboundary settings arboras cerecisfruits/vegetables et vites eiusdem plebis sancte Marie, de alio capiteboundary settings via roadsqui pergit ad Zavanasco, sibeque alii sunt coherentes. Set, ut audivi, isti Stephanus et Agepertus advocatus querent mihi eadem pecia de vites cum area in qua extat, de sub potestate ipsius monasterii Nonantole subtrahere. Hecce me paratus, si mihi exinde aliquid dicere vellunt, cum eis inde standum in racionem. Ad hec responderunt ipsi Stephanus diaconus adque custus una cum predicto Ageperto notarius et advocatus ipsius plebis: 'Vere pecia illa de vites, quas tu Aldegrausus advocatus dicis, que est posita in iam dicto loco et fundo Gausonasco, qualiter coherencias et per ordinas ipsas vites denominastis, nos nec pars, ipsius plebis sancte Marie de sub iura et potestate ipsius monasterii sancti Silvestri sita Nonantolas subtrahere non querimus et nec contradiximus, nec contradicere querimus, quia cum lege non possomus, et quod pecia ipsa de vites cum area in qua extat propria ipsius monasterii sancti Silvestri cum lege esse debet, et multum inquisivimus de parte ipsius plebis, set nec testeswitness nec nullam firmitatem nullamque racione inde abemus nec invenire possumus, per quam pecia ipsa de vites de sub iura ipsius monasterii sancti Silvestri subtrahere possamus, eo quod inventum abemus, quod cum lege pecia ipsa de vites cum area in qua extat propria ipsius monasterii sancti Silvestri esse debet, et a parte ipsius plebis sancte Marie nihil pertinet ad abendum'. Cum ipsis Stephanus diaconus et custus seu Agepertus notarius et advocatus taliter semel et bis professi et manifesti fuisent, rectum corum omnibus paruit ess et iudicaverunt, ut, iusta eorum altercacione et iupus Ageperti notarius et advocato professione, a modo et in antea pars eius monasterii sancti Silvestri sita Nonantolas pecia ipsa de vites cum area in qua extat, que est posita in eodem loco et fundo Gausonasco, unde agebantur, ad proprietatem abere deberect, et pars ciusdem plebis ecclesie sancte Marie sita Pociolo, adque predicti Stephanus diaconus et custus seu Agepertus notarius et advocatus manerent inde taciti et contempti. Et in eo modo finita est causa. Et hanc noticia pro securitate eiusdem monasterii fieri iussimus. Quidem et ego Leo notarius domni regis ex iussione suprascripco misso et iudicum admonicionem scripsi, anno regni domni Berengariiemperor/king regis Deo propicio duodecimo, quarto die mensis martii, indictione secunda. Ego Iohannes humilis episcopus et missus subscripsi. Iohannes iudex domni regis interfui. Natalis qui et Ugo iudex domni regis interfui. Adelbertus iudex domni regis interfui. Aquilinus iudex sacri palacii interfui. Farimundus iudex domni regis interfui. Stadelbertus iudex domni regis interfui. Leo iudex domni regis interfui. Bernardusnotary notarius domni regisnotary interfui. Gariardus notarius sacri palacii interfui.

Keywords: advocatus of other public authorities, assembly, baptismal churches, bishops, boundary settings, cities, deacons, fruits/vegetables, judge, landed possessions, missus regis, monasteries, moneyers, notary, petiae, production, roads, size, vassus of, wine, witness.

Editions and document summaries: Manaresi, n. 108.

Commentary

Per il riconoscimento dei toponimi, si seguono le proposte di Tiraboschi, riportate in nota anche nell'ed. curata da Manaresi. Risulta complessa l'identificazione della chiesa di S. Maria a Pociolo: una possibile ipotesi, su cui Tiraboschi pare dubbioso, è quella con l'attuale S. Maria della Strada/Strata a Travacò Siccomario (PV). V. Tiraboschi, pp. 77-79, 494, 514 e 533 e Manaresi, p. 402, n. 1. Non identificata la cappella di S. Martino in Pavia.